Bedir Harbinden sonra, esirlere yapılacak muamele hakkında, Sa'd Bin Muaz(hz) ictihadı Hz. .Ömer'inkiyle aynıydı. Diğer Eshabı Kiramın hepsi, fidye karşılığı salı verilmesini uygun gördüler ve kararda böyle oldu.
Fakat ayeti kerime gelip, Hz. Ömerle Hz. Sa'd'ın orda kararlarında isabet ettikleri bildirildi. Peygamber efendimiz buyurdu ki: 'Azap bana gösterildi. Eğer Allahu Teala affetmeseydi, Ömer ve Sa'd hariç hepimiz helak olmuştuk.'
Sa'd Bin Muaz(Hz.) peygamber efendimizin çok yakını, çok sevdiği bir zat idi. Müslüman olduğu için ona inanılmaz işkence yapmışlardı. Netice bu zat vefat etti. Onun ölüm haberi Peygamberimizi çok üzdü, evine gitti techiz ve tekfinde bulundu. Sonra kabristana giderken, önce hırkasını, sonra ayakkabılarını çıkardı. Tabutun bir bu tarafına, birde bu tarafına koşuyordu. Eshabı Kiramda şaşkın bir vaziyette bakıyorlardı. Resulullah kabre indi kabri düzeltti ve onu yerleştirdi. Her şey bitti telkin verildi. Bu arada Peygamberimiz çok üzgündü ve rengi, benzi atmıştı. Eshabı Kiram bu durumu merak edip sordular:
- Ya Resulallah, tabutu taşırken neden hırkanızı ve ayakkabınızı çıkardınız?
- Bütün meleklerin görünüşü böyle olduğu için.
-Tabutun iki yanına koşmanızın sebebi nedir?
-Kardeşim cebrail elimi tutup bırakmadığı için.
-Kabirden üzüntülü çıkmanızın sebebi neydi?
-Kabir onu sıkmaya başladığı için dayanamadım.
-Ne oldu da dayanamadınız?
-Hanımını evdekileri üzmüş, kul hakkı doğmuştu.
İnsanı ıslah edece önemli bir şey var, o da ölümü hatırlamaktır. Hz. Ömer: 'Ya Ömer! Sana nasihatçi olarak ölüm yeter!' buyuruyor. Veysel Karani Hazretleride: 'Akşam yattığımda azrail aleyhisselamı karşıdaymış gibi, sabah kalkınca da yanımdaymış gibi görüp, her an ölümü düşünürüm.' buyurmuştur. Böyle düşünen öfkelenmez, elbette melek gibi olur. Ölümü unutan ise azar kudurur. Sanki hiç ölüm gelmeyecekmiş, hiç hesap sorulmayacakmış gibi, hükümranlık daima bendedir diye düşünür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder