Yoldaki Engel (kısa hikaye)

Eski zamanlarda bir kral, saraya gelen yolun üzerine kocaman bir kaya koydurmuş ve kendisi de pencereye geçip perdenin arkasına oturmuş, olacakları seyretmeye başlamış. Ülkenin zengin tüccarları, en güçlü kervancıları, saray görevlileri birer birer sabahtan öğleye kadar kayanın etrafından dolaşıp saraya girdiler. Pek çoğuda yolda giderken kralı tenkit ediyorlardı. "Halkından bu kadar vergi alıyor, yolları temiz tutamıyor,
şunu yapamıyor, bunu yapamıyor..." diye sızlanıyorlarmış. Sonunda bir fakir geldi, saraya meyve ve sebze getiriyordu, sırtındaki küfeyi yere indirdi, iki eli ile kayaya sarıldı ve ıkına sıkına itmeye başladı. Sonunda kan ter içinde kaldı, ama kayayı da yolun kenarına çekti. Tam küfesini yeniden sırtına almak üzereydi ki, kayanın eski yerinde bir kesenin durduğunu gördü. Keseyi açınca gördü ki içi altın dolu. Birde içinden kralın notu çıktı: 'Bu altınlar, kayayı yoldan çeken kişiye mükafattır.'

Kıssadan Hisse: 'Önümüze çıkan her engel, hayat şartlarımızı daha iyileştirecek birer fırsattır.'